Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911)
Γεννήθηκε στην Σκιάθο, 4 Μαρτίου 1851 και απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου 1911.Από τους κορυφαίους και σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες γνωστός και ως “ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων” , “κοσμοκαλόγερος” και “η κορυφή των κορυφών” κατά των Κ.Π. Καβάφη. Συγγραφέας κυρίως διηγημάτων τα οποία κατέχουν εξέχουσα θέση στην νεοελληνική λογοτεχνία. Είχε τέσσερις αδελφές και δύο αδελφούς και από πολύ νωρίς εξοικειώθηκε με τα εκκλησιαστικά, την θρησκευτικότητα και αγαπούσε τα ξωκλήσια και την ήσυχη ζωή του νησιού.
Όλα αυτά και με το γεγονός ότι ο πατέρας του ήταν ιερέας διαμόρφωσαν ένα χριστιανικό χαρακτήρα που διατήρησε έως το τέλος της ζωής του.
Ξεκίνησε στο νησί του το σχολαρχείο το 1860 και συνέχισε την τρίτη τάξη στην Σκόπελο αφού στην Σκιάθο είχε καταργηθεί. Με πάρα πολλά εμπόδια συνεχίστηκε η πορεία των γυμνασιακών του σπουδών καθώς υπήρχαν συνεχείς διακοπές λόγω της οικονομικής κατάστασης της οικογένειας του. Το 1867 και το 1869 τελείωσε την πρώτη και δευτέρα γυμνασίου στην Χαλκίδα και μετά γράφτηκε στην τρίτη γυμνασίου στον Πειραιά, αλλά αρχές του 1870 γύρισε πίσω στην Σκιάθο. Το 1872 πήγε στο Άγιο Όρος, όπου παρέμεινε οκτώ μήνες ως δόκιμος μοναχός αλλά μη θεωρώντας τον εαυτό του έτοιμο να φέρει το “αγγελικό σχήμα” επέστρεψε στην Αθήνα το 1873 για να συνεχίσει στην τέταρτη τάξη του Βαρβακείου γυμνασίου και ένα χρόνο μετά γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, πράγμα που στενοχώρησε τον πατέρα του, που τον περίμενε να γυρίσει καθηγητής στο νησί και να βοηθήσει τις τέσσερις αδελφές του. Όταν γύριζε στο νησί οι τρεις ανύπαντρες αδελφές τον φρόντιζαν πάντα με αφοσίωση σε όλες τις δύσκολες στιγμές του αλλά επειδή οι οικονομικές δυσκολίες ήταν πολλές επέστρεφε συχνά στην Αθήνα.
